مبارزه با پروانه موم خوار
توضیحات:
-
به نام خدا
روش بیولوژیکی:
اسپور باسیلوس تورنژنسیس:
باکتری است که در سال ۱۹۱۱ کشف شد و سال ها برای حفاظت از گیاهان به کار رفته است. این باکتری تحت عنوان محصول تجاری B-401 اختصاصاً برای مقابله با بید موم خوار انتخاب شده است. باکتری اسپوری تولید می کند که حاوی سم یا توکسین است. زمانی که لارو این اسپور را بلع می کند توکسین آزاد گردیده و به دیواره روده آسیب وارد می کند که منجر به مرگ لارو می شود. این باکتری برای مهره داران(انسان و دام) و زنبوران عسل بی ضرر است و هیچ باقیمانده ای در موم یا عسل به جا نمی گذارد.
روش فیزیکی:
همانگونه که در مبحث پروانه موم خوار در سایت عسل طبیعی ایران – عسل خاطره بیان نمودیم پروانه موم خوار را باید از شرایطی با گرمای زیاد دور کنیم و بهترین و ارزانترین راه در این مورد القای سرما ویا فریز کردن عسل شان در یخچال و یا در سردخانه به مدت حدود ۸ الی ۱۲ساعت میباشد چون در این صورت تخم حشره در شدت سرما از بین می رود و عسل را میشود در این روش به مدت زیادی نگاه داری کرد و همچنین عسل از تاثیرات مواد زیان بار شیمیایی نیز در امان می ماند . شایان ذکر است که این موجود همانطور که از اسمش هم مشخص است فقط در عسل شان به واسطه استفاده از موم عسل فعالیت دارد و هیچ ضرری به عسل شهد نمی رساند
روشهای شیمیایی:
-سولفور دی اکسید گوگرد: SO2
دو راه به کار گیری گوگرد شامل سوزاندن نوارهای گوگرد و اسپری کردن گاز SO2 می باشد. این روش هنوز یکی از مؤثرترین روش های مبارزه با بید موم خوار است. این گاز خیلی فرار بوده و در چربی قابل حل نیست و به این خاطر ضرر کمی برای زنبور، موم و عسل دارد. در صورت نیاز به ضد عفونی کردن قاب ها توصیه می شود بعد از برداشت آن ها از کندو، یک یا دو هفته منتظر مانده تا تخم های پروانه تبدیل به لارو گردیده، سپس اقدام به درمان با گوگرد شود.( چون بر تخم های بید موم خوار بی اثر است(
-اسید استیک
اسید استیک تبخیر می شود و به فوریت تخم ها و پروانه ها را می کشد. لاروها و مخصوصاً شفیره ها، مقاومت داشته و باید برای مدت بیشتری در معرض اسید استیک قرارگیرند. لذا بر خلاف روش قبل لازم است شانها را بلافاصله بعد از خارج کردن از کلنی و قبل از تبدیل تخم به لارو در معرض اسید استیک قرار دارد.
-اسید فرمیک
زنبورداران حرفه ای اسید فرمیک را برای مقابله با بید موم خوار با موفقیت به کار می گیرند. اثرات آن مشابه اسید استیک است.
در مقلاتی که پیرامون مبارزه با آفات زنبوران عسل در سایت عسل طبیعی ایران- عسل خاطره قرار خواهد گرفت. توضیحات کامل و جامع تر در اختیار تمامی شما عزیزان قرار خواهد گرفت.
روشهای درمانی که خطرناک هستد و استفاده از آنها ممنوع اعلام شده است:
- پارادیکلروبنزن:
در ایران استفاده از این ماده مرسوم نیست، خطر زیادی در باقیمانده عسل و موم دارد. حد موجود ۰۱/۰ میلی گرم در کیلوگرم است که ممکن است افزایش یابد و کیفیت عسل را دچار مشکل سازد. این ماده در غلظت بالا برای زنبوران سمی است. اگر قاب هایی راکه در معرض این ماده قرار داده شده اند مستقیماً از محل نگهداری بدون هوادهی، به کلنی منتقل نمایند ممکن است باعث تلف شدن کلنی شود. با توجه با یافته های بالا ، به کارگیری در زنبورداری مناسبت ندارد و مصرف این ماده ممنوع می باشد
فسفید آلومینیوم:
این ماده به قرص گندم یا قرص برنج نیز مشهور است، از موادی است که دیگر در زنبور داری جایی ندارد و استفاده از آن بعلت باقی ماندن سموم بر روی شان های عسل غیر مجاز و ممنوع می باشد