بیماری قارچی لارو گچی زنبور عسل
توضیحات:
-
به نام خدا
بیماری قارچی که در ارتباط با زنبور عسل وجود دارد به دو بیماری زیر تقسیم می شوند:
-بیماری نوزادان گچی
- بیماری نوزادان سنگی
بیماری لارو گچی:
نوعی بیماری قارچی است که تنها در مرحله لاروی مشاهده می شود. وباعث مرگ نوزادان در سن شفیرگی می شود.
ظاهرا در ایران وجود ندارد.Ascosphaera apis عامل بیماریزا می باشد. ، قارچی از گروه اسکومسیت ها بنام اسپورهای تولید شده توسط قارچها همراه با موادغذائی وارد دستگاه گوارش لارو شده و جوانه زده و رشته های میسلیوم را بوجود می آورد و مسیلیوم ها در دیواره معده نفوذ کرده و باعث متلاشی کردن قسمتهای انتهائی بدن لارو می گردد. اسپور این قارچ در لاروهائی که کمی سرما خورده اند بهتر رشد میکند.
علائم بیماری:
لارو آلوده معمولا دو روز پس از بسته شدن سر سلولهایش می میرند. این لاروها ابتدا کمی متورم و تمام حجم حجره را پر می کنند بعد از آن چروکیده شده و کم کم سفت میشوند.
عامل از طریق گوارشی منتقل شده وبا نفوذ به دیواره روده وارد همولنف می شود سپس به جداره پوست نفوذ کرده ودر اثر رشد قارچ در سطح بدن توده گچی از نوزاد شکل می گیرد. و علت دیگری که به این نام خوانده می شود این است که لاروهای مرده مومیایی و ظاهر شدن سفید و گچی شکل آنها است.
رنگ لاروها بعد از تولید مثل قارچ ها به رنگ سیاه تبدیل می شود.
آزمایشات صورت گرفته بر روی این بیماری:
درازمایشگاه نمونه های اخذ شده از این لاروها را در آب مقطر استریل حل کرده و با استفاده ازآنس یا سواپ در سطح محیط سابورو دکستروز آگار کشت می دهیم(به محیط ساخته شده سیکلوهگزامید اضافه می شود)و به مدت 5-3روز در دمای 25درجه سلسیوس انکوبه می کنیم رشد قارچ در محیط بصورت توده ای پنبه ای سفید بوده و با تهیه گسترش آسکهای آسکوسفورا بصورت توده ای مشاهده می شوند.
نحوه انتشار:
-از راه غذای لاروی که الوده به اسپورهای قارچ شده باشد.
-اسپورهای چسبیده به شان وسلولها.
کنترل و درمان:
معمولا زیان ناشی از از این بیماری چندان شدید نیست که اقدام به درمان شود.به علت اینکه زنبوران کارگر عموما نوزادان مرده را به خارج کندو می برند از این رو اغلب بیماری قبل از مداخله زنبور دار ناپدید میشود.از بین بردن علفهای بلند از اطراف کندو ها برای جلوگیری از ایجاد رطوبت و تهویه صحیح کندو ها.از گسترش شدید بیماری جلوگیری می کند.تعدادی از محققان مصرف داروهای مختلفی مانند تیمول0/7 درصد را به صورت پاشیدن بر روی شانها را توصیه می کنند.
داروی امفوتریسین ب موثرترین ماده ضد قارچ اسکو سفرا اپیس می باشد اما این ماده پایدار نیست.