بیماری قارچی لارو سنگی زنبور عسل
توضیحات:
-
به نام خدا
یکی دیگر از بیماری های قارچی، زنبور عسل بیماری نوزاد یا لارو سنگی م یاشد .برخي معتقدند بیماری نوزاد سنگی تنها بیماری زئونوز یا قابل انتقال بین انسان و زنبور عسل می باشد و می تواند در انسان عوارض تنفسی ایجاد کند . خوشبختانه این بیماری به ندرت دیده مي شود و شیوع چندانی ندارد .
عامل بیماری ، دو قارچ آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس فومیگاتوس هستند که در این بین آسپرژیلوس فلاووس در بروز بیماری از اهمیت و نقش بیشتری برخوردار است .هر دو قارچ عامل بیماری مي توانند هم نوزادان و هم بالغین را درگیر کنند .
همانند سایر بیماری های قارچی ، شیوع بیماری در مناطق مرطوب بیشتر از سایر مناطق است . آلودگی لاروها به آسپرژیلوس بیشتر از بالغین ؛ ولی تلفات در بالغین بیشتر می باشد . این بیماری زنبوران بالغ را نیز تحت تاثیر خود قرار می دهد.
علایم:
-مشاهده شدن لارو مرده در حجره هاي باز و بسته
- شکل لارو در اوایل شیوع بیماری سفید و پف کرده ، بعد سبز تا قهوه ای روشن و در نهایت سفت و سخت می شود .
- لارو مرده و به راحتی و بدون چسبندگی از حجره ها جدا مي شود .
همچنين در اين بيماري ، کلنی دچار ضعف ، ناتوانی و بی قراری می شود .
انتقال و شیوع بیماری:
انتقال بیماری از راه دستگاه گوارش و بلعیدن اسپورهای قارچ صورت می گیرد .
-انتشار این بیماری از یک کلنی به کلنی دیگر از طریق عملیات زنبورداری از جمله جابه جائی شانها ، تغذیه عسل
-ادغام كردن كلني ها وغیره از کلنی های آلوده به کلنی های سالم انجام می گیرد.
پیشگیری و درمان
درمان خاصی وجود ندارد . برای جلوگیری از شیوع بیماری و به دلیل قابل انتقال بودن بین انسان و زنبور، پیشنهاد می شود به محض تشخیص بیماری ، کندوهای مبتلا سوزانده شوند .
-ضد عفونی کردن کندو
- دود دادن شانها با اکسید اتیلن به مدت 15 دقیقه در دمای 22 درجه سانتیگراد میتوان قارچ اسپرژیلوس فلاووس را نابود کرد.
-داروهای نیستاتین و تیابندازول بر قارچ مذکور موثر هستند.