معرفی زنبور کارگر
توضیحات:
-
به نام خدا
همانطور که گفته شد زنبورها زندگی اجتماعی خود را شروع نمودند. در اینجا ما میخواهیم تعریفی از انواع جنسیت اینگونه حشره بیان کنیم که اجتماع چند جنسیتی در هر کندو چگونه به ایجاد نظم در کندو مبدل شده است.
زنبور کارگر:
جنسیت زنبورهای کارگر ماده بوده وجزء کوچکترین زنبورها در کندو می باشند و بیشتر جمعیت کندو را تشکیل می‌دهند.طول بدن آن‌ها تقریباً 10 میلی‌متر می‌باشد. در یک کندوی قوی با بیش از 10 قاب، حدود ۷۰ هزار زنبور کارگر وجود دارد. زنبورهای کارگر با اینکه ماده هستند توانایی بارور شدن ندارند؛ ولی در صورت نبودن ملکه در کندو می‌توانند تخم ریزی کنند؛ که در زنبورداری ماده تخم گذار گفته می‌شود؛ که این تخمها به دلیل عقیم بودن زنبور کارگر به زنبور نر تبدیل می‌شود. نیش زنبورهای ماده خاردار بوده و طول آن در حدود ۱ میلی‌متر می‌باشد. به خاطر وجود همین خارها پس از نیش زدن و ورود زهر به بدن موجوداتی که ساختار گوشتی دارد نیش در پوست گیر کرده و موجب جدا شدن کیسه زهر از زنبور می‌شود؛ و پس از چند دقیقه زنبوری که نیش زده خواهد مرد. این باور اشتباه وجود دارد که زنبورها به صورت آگاهانه اقدام به نیش زدن می‌کنند و به عبارتی خود را فدا می‌کنند ولی زنبورها به هیچ وجه نمی‌دانند بعد از نیش زدن کیسهٔ زهرشان پاره خواهد شد.
وظایف زنبورهای کارگر:
کارگرها در داخل کندو تا ۲۱ روز می‌مانند و وظایف مخصوصی را انجام می‌دهند. طول عمر زنبورها در تابستان ۲ ماه و در زمستان ۵ تا ۹ ماه است.
-رفتن به خارج از کندو و تهیه عسل از شیره گل‌ها
-تغذیه نوزادان
-تهیه صمغ برای پوشاندن شکاف‌ها و روزنه‌ها جهت جلوگیری از ورود نور و مواد خارجی به کندو
-تهیه آب برای ادامه حیات و نمک برای رشد نوزادان
-تمیز کردن کندو و تهیه هوای مورد نیاز آن
-انبار کردن اندوخته‌ها و مرمت کندو
تعدادی از کارگران در هر ساعت شیره دویست تا سیصد گل را مکیده و به کندو می‌آورند و به مامورهای حمل و نقل تحویل می‌دهند و آن‌ها نیز عسل دریافت کرده را انبار می‌کنند. در ورودی لانه چندین زنبود پاسداری می‌کنند و مانع ورود حشرات بیگانه و غارتگر می‌شوند. در داخل کندو عده‌ای مأمور نظافت هستند و فضولات زنبوران نر را که کاری جز خوردن عسل ندارند از کندو بیرون می‌برند. چند زنبور هم با بال زدن پیوسته حرارت کندو را تعدیل و هوا را تهویه می‌کنند. پرستاران هم مواد غذایی را به نوزادان و ملکه می‌رسانند.
واگر بخواهیم یک زنبور کارگر را از ابتدای تولد تا انتهای مرگ عادی اش مورد مطالعه قرار دهیم فعالیت هائی را که بر حسب سن خود انجام می‌دهد عمدتاً به شرح زیر است :
3-1 روزگی: پاکسازی و نظافت سلول‌ها
6-3 روزگی: تغذیه کردن لاروهای مسن‌تر (بیش از سه روزه)
12-6 روزگی: تغذیه کردن لاروهای جوان‌تر (ترشح ژله)
18-12 روزگی: ترشح موم ، ساختن شان
20-18 روزگی: وظایف محافظتی و تبدیل شهد به عسل
20روزگی به بعد: چرای در صحرا، مزرعه و باغات وجمع آوری شهدوگرده، آب و …
نکته!
لازم به توضیح است که تقسیم بندی فوق دقیقاً در مورد همه زنبورها صادق نیست زیرا تا حدودی تداخل دارد و برحسب شرایط محیطی ممکن است تغییر کند ولی بطور عموم قابل قبول است .
باید توجه داشت که حقیقتاً زنبورها نمی‌دانند چه می‌کنند و فهم و شعور و درک موضوعات را مثل آنچه که حیوانات تکامل یافته تر دارا می‌باشند ندارند