زنبورداری در فصل زمستان
توضیحات:
-
به نام خدا
زمستان گذرانی زنبوران عسل یکی از مهمترین دغدغه های زنبورداران در استانهای سردسیر می باشد . معمولا از شهریور تا فروردین ماه زنبوران در حالت زمستان گذرانی هستند . در اواخر فصل برداشت عسل هوا کم کم رو به خنکی می رود و در مناطق سردسیر شبها سردتر می شود . زنبوران کارگر با احساس کاهش دمای هوا به تدریج خود را برای زمستان گذرانی آماده می کنند ، ملکه نیز از شدت تخم گذاری خود کم می کند ، در این زمان معمولا جمعیت کندوها قوی است . اکثر زنبوران در بهار و تابستان متولد شده اند .
سرمای هوا تهدید جدی برای زنبوران جوان به شمار می رود و ممکن است پس از چند هفته بر اثر سرما از بین بروند . زنبوردار باید با اعمال مدیریت صحیح از فرصت استفاده کند و تا حد امکان از زنبوران کارگر به نفع زنبورهای جوان آینده و خودش کار بکشد. او با قرار دادن غذای کافی در کندو آنها را وادار به ذخیره سازی غذای زمستانی می کند تا زنبورهایی که از این پس متولد می شوند ، در تمام پائیز و زمستان و حتی اوایل بهار زنده بمانند و کلنی را حفظ کنند . شدت تخم ریزی ملکه نیز رابطه مستقیمی با شدت غذا آوری یا مقدار شهد آوری به کندو دارد . امروزه در زنبورداری ها از این عامل در جهت تحقق اهداف مختلف از آن استفاده می شود ، مثلا در آخر فصل که جریان شهد در طبیعت به شدت کاهش می یابد ، از شدت تخم ریزی ملکه نیز کاسته می شود . اگر چه زنبوردار قادر نیست از افت شدید تخم گذاری ملکه جلوگیری نماید ولی می تواند این کاهش را با غذای مکمل جبران کند . معمولا در این فصل از سال بهتر است که تغذیه به صورت شربت دو قسمت شکر و یک قسمت آب صورت گیرد.