عسل غذایی است که زنبورها در زمستان مصرف می‌کنند
توضیحات:
-
به نام خدا
زنبور عسل به گونه‌ای تکامل پیدا کرده که در شرایط جوی سرد و نامساعد نیز بتواند در داخل کندو دوام بیاورد. در زمستان چیزی برای زنبورهای عسل در خارج از کندو پیدا نمی‌شود. زنبورها در هوای زیر ۱۳ درجه‌ی سانتی‌گراد، هوای بارانی و یا بادی پرواز نمی‌کنند. جمعیت زنبورهای ساکن کندو از ۵۰ هزار در تابستان، به ۱۰ هزار در زمستان کاهش می‌یابد. آن‌ها مثل پنگوئن‌ها کنار یک‌دیگر جمع شده و آن‌قدر بال می‌زنند تا هم خودشان گرم شوند و هم درجه‌ی حرارت داخل کندو را در سطح مطلوبی حفظ کنند. آن‌ها انرژی لازم برای بال زدن را از عسلی کسب می‌کنند که تمام وقت‌شان را صرف ذخیره‌ی آن در بهار و تابستان کرده‌اند.
- یک زنبور عسل آذوقه‌جو در هر بار پرواز می‌تواند بر روی ۲۰۰ تا ۳۰۰ گل نشسته و ۵۰ میلی‌گرم شهد جمع‌آوری کند.
- همین زنبور عسل در یک روز کاری به ۲۰۰۰ گل متفاوت سر زده و نزدیک به ۵۰۰ میلی‌گرم یا نیم گرم شهد به کندو می‌برد.
- ۱۰ تا ۲۰ هزار زنبور کارگر آذوقه‌جو پس از ۵ روز کار و تلاش، حدود ۵ کیلوگرم شهد به کندو می‌برند! زنبورهای دیگر ساکن در کندو این ۵ کیلوگرم شهد را به ۱.۵ کیلوگرم عسل تبدیل می‌کنند.
- ۱۲ هزار ساعت کاری زمان نیاز است تا ۱.۵ کیلوگرم عسل ساخته شود (مقایسه کنید با تعداد ساعات کاری که برای طراحی لباس‌های مت‌گالا زمان صرف می‌شود).
گفته می‌شود هر کلنی برای ساختن یک پوند (نزدیک به ۵۰۰ گرم) روی هم رفته مسافتی در حدود ۵۵ هزار مایل را طی می‌کند. این عدد ۱.۵ برابر محیط کره‌ی زمین است. هر کلنی برای گذران زمستان به ۱۰ پوند عسل ذخیره نیاز دارد.